مبانی نظری متدولوژی یا روش شناسی تمرینات کشتی:

امروزه، مبانی علمی و عملی گسترده‌ای درباره تمرینات کشتی وجود دارد که در متدولوژی یا روش‌شناسی تمرینات کشتی (Methodology of wrestling training) نشان داده می‌شود.

بیشترین هدف دانش علمی ورزش کشتی خواه از راه تجربه و خواه به وسیله تحقیق، براي شناخت و توسعه آثار تمرینات کشتی بر بدن کشتیگیر است.

فعالیتهای ورزشی کشتیگیران بر علوم ورزشی متعددي مانند: پزشکی ورزشی، آزمونها و اندازه‌گیريها، آمار، بیومکانیک، فیزیولوژی، آناتومی، نظریه و روش شناسی تمرینات کشتی، جامعه شناسی، تاریخ، تغذیه، رشد و تکامل، یادگیري حرکتی، روانشناسی و غیره متمرکز است و تحقیقات علوم دیگر، موجب تقویت نظریه و روش‌شناسی تمرینات کشتی شده‌اند که دانش کشتی را تشکیل می‌دهند.

اطلاعات گوناگون فیزیولوژیک، بیوشیمیایی، روانشناختی و علوم اجتماعی جمع‌آوري شده و دستاورد آنها مؤثر در فرآیند تمرینات کشتی است.

براي شناخت واکنش کشتیگیر به کیفیت تمرینات کشتی و براي طراحی مناسب برنامه‌هاي آینده، باید همه‌ي بازخوردهاي حاصل از فرآیند تمرین را ارزیابی کنیم. نظریه و روش‌شناسی تمرینات کشتی (theory and methodology of wrestling training) بسیار گسترده است.

 مشاهده دقیق اطلاعات موجود از هر علمی، مربیان را در تلاشهاي تمرینی خود با تجربه‌تر می‌کند. اصول تمرین نیز مبناي این فرآیند پیچیده به شمار می‌رود. شناخت فاکتورهاي تمرین، نقش آنها را در تمرین با توجه به ویژگیهاي ورزش کشتی روشن می‌کند. به جز تمرین که عامل بسیار مهمی است، عوامل مهم دیگري همچون روانشناختی، جامعه‌شناختی، فیزیولوژیکی، بیولوژیکی، تغذیه، کنترل وزن، مدیریت و رهبري، رسانه‌هاي ورزشی، آسیبها و بیماريها، اهمیت نتیجه مسابقه و ارزیابی صحیح حریف ممکن است بر عملکرد کشتیگیران تأثیرگذار باشند.

مبانی طراحی تمرینات در ورزش کشتی:

ورزش کشتی به عنوان یک ورزش وابسته به وزن نیاز به تقویت قدرت عضلات، بدون افزایش در توده‌ی عضلانی (هایپر تروفی) دارد تا کشتیگیر بتواند با حداکثر قدرت بدنی در گروه سبک وزن‌تری به رقابت بپردازد. کشتیگیران نوجوان و جوان باید با پیدا کردن گروه وزنی مناسب خود، از کاهش وزن و رفتن به گروه سبک وزن تر خودداري کنند زیرا علاوه بر اختلال در رشد جسمانی، به آسیب‌های بدنی بسیار مستعد می‌شوند. تمرینات کشتی باید بر افزایش قدرت، توان و استقامت در اجرای حرکات و فنون کشتی متمرکز شوند. لازمه اجرای برخی از فنون کشتی پرداختن به تمرینات ایزومتریک (هم طول، ایستا، استاتیک) است.

برنامه تمرینات مقاومتی (Resistance training)، مهمترین بخش در طراحی تمرینات رشته کشتی است که نتیجه اجرای درست این تمرینات، ارتقای قدرت و توان عضلات و افزایش مقاومت در برابر تجمع اسید لاکتیک است.

طراحی تمرینات مقاومتی باید با دقت انجام شود تا از ایجاد هایپرتروفی زیاد عضلات و افزایش وزن بدن جلوگیری شود. تمرینات پلایومتریک (Polyometric training) می‌توانند موجب ارتقای توان و نیروی عکس‌العمل عضلات مورد نیاز در کشتی شوند.

تمرینات استقامتی ملایم (Mild Endurance Training)  علاوه بر کاربرد ویژه در کنترل وزن بدن سبب تقویت سیستم قلب و عروق کشتیگیران می‌شوند. ارتقای استقامت عضلات بدن به ویژه در کشتیگیران سنگین وزن نقش بسیار مهمی در حرکات طولانی مدت و بیشتر غیر انفجاری دارند. استراحت در طول تمرین و طی دوره‌ی ریکاوری بخش بسیار مهمی از هر برنامه تمرینی است.

کیفیت، طول و تعداد دوره‌های استراحت در هر برنامه تمرینی می‌باید براساس ماهیت برنامه، نوع تمرین، میزان وقت و شرایط بدنی کشتیگیر طراحی و تنظیم شود. روش‌های تمرینی که در هر مرحله از تمرینات چرخه‌ای استفاده می‌شوند، باید به گونه‌ای انتخاب شوند تا تمام اندام‌ها و عضلات اصلی درگیر در جریان رقابت‌های کشتی را در برگیرند. میزان شدت و طول مدت هر کدام از تمرینات به همراه کیفیت و طول مدت استراحت (ریکاوری) بین تمرینات و نیز میزان تکرار هر گروه از تمرینات، برنامه تمرینی ویژه برای هر سیستم انرژی را مشخص می‌کند.